അമീർ ഷാഹുൽ
ഹേമകമ്മിറ്റി റിപ്പോര്ട്ട് പുറത്തു വന്നതിനെ തുടര്ന്ന് ഉയരുന്ന ലൈംഗിക പീഡന പരാതികളും സര്ക്കാരിന്റെ അന്വേഷണ പ്രഖ്യാപനവും മാധ്യമ വിചാരണയും പഴയ സ്മാര്ത്തവിചാരത്തെയാണ് ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്നത്.
തൊഴിലിടത്തെ ലൈംഗിക ചൂഷണം സംബന്ധിച്ച പരാതികളും സ്മാര്്ത്ത വിചാരവും തമ്മില് ഒരു താരതമ്യവുമില്ല. എന്നാല്, ഏറ്റവുമൊടുവില് നടന്ന താത്രിക്കുട്ടിയുടെ സ്മാര്ത്ത വിചാരത്തിന് സംഭവിച്ചത് സര്ക്കാര് പ്രഖ്യാപിച്ച പ്രത്യേകാന്വേഷണത്തിന് നേരിടേണ്ടി വരാതിരിക്കട്ടെ എന്നാശിക്കാമല്ലോ.
നമ്പൂതിരി സ്ത്രീകൾ ഉൾപ്പെട്ട വ്യഭിചാരം അല്ലെങ്കിൽ ലൈംഗിക ദുരാചാരകുറ്റങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുന്നതിനായി കേരളത്തിലെ മലയാള ബ്രാഹ്മണ സമുദായങ്ങൾക്കിടയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു പരമ്പരാഗത വിചാരണയാണ് സ്മാർത്തവിചാരം. ഈ പ്രക്രിയയിൽ ഒരു ഔപചാരികമായ അന്വേഷണവും ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. കുറ്റാരോപിതനായ സ്ത്രീയെയും അവളുടെ ജാരൻമാരായ പുരുഷൻമാരെയും വിചാരണക്ക് വിധേയമാക്കുന്നതാന് ഈ നടപടി.’ കുറ്റക്കാരിയാണെന്ന്ക ണ്ടെത്തിയാൽ ‘ബ്രഹ്മദണ്ഡം’ എന്ന പ്രക്രിയ വഴി, ആ സ്ത്രീയെ സമൂഹത്തിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെടും, അതുപോലെ തന്നെ അതിൽ ഉൾപ്പെട്ട പുരുഷന്മാരെയും.
സ്മൃതി ഗ്രന്ഥങ്ങളെ പിന്തുടരുന്ന ഹിന്ദുമതത്തിൻ്റെ ‘സ്മാർത്ത’ പാരമ്പര്യത്തിൽ നിന്ന് തുടങ്ങിയതാണ്
ഈ പ്രക്രിയ. ‘വിചാരം’ എന്നത് ഔപചാരികമായ ഒരു
അന്വേഷണവും അതിന്റെ വിചാരണയുമാണ്. കർശനമായി ധാർമ്മിക നിയമങ്ങൾ ശക്തിപ്പെടുതാൻ വേണ്ടി നിലനിന്നിരുന്ന സാമൂഹിക ശിക്ഷാരീതിയായിരുന്നു ഇത്.സ്മാർത്തവിചാരത്തിനു പ്രധാനമായും ആറു ഘട്ടങ്ങളാണുണ്ടായിരുന്നത്. വേലക്കാരിയെ
വിചാരണ ചെയ്യുന്നത് മുതൽ അന്വേഷണവും വിചാരണയും തുടങ്ങും. കുറ്റാരോപിതയായ സ്ത്രീ മൂന്നാം ഘട്ടത്തിൽ ആരോപണങ്ങൾ അംഗീകരിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ അവൾക്ക് അവളുടെ വ്യക്തിത്വം തന്നെ നഷ്ടമാകും. അതിനു ശേഷം അവൾ ‘സാധനം’ (വസ്തു) എന്ന് മാത്രമേ അറിയപ്പെടൂ. സ്ത്രീയെയും കുറ്റാരോപിതരായ പുരുഷൻമാരെയും പടിയടച്ചു പിണ്ഡം വെക്കുന്നിടത്താണ് നടപടികൾ അവസാനിക്കുക.
1905-ൽ ‘താത്രിക്കുട്ടി’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന കുറിയേടത്തു താത്രിയുടെ (സാവിത്രി) വിചാരണയാണ് ഏറ്റവും
ഒടുവിലത്തെ അറിയപ്പെട്ട സ്മാർത്തവിചാരം. 30
നമ്പൂതിരിമാർ, 10 അയ്യർമാർ, 13 അമ്പലവാസികൾ, 11 നായർ എന്നിവരാണ് ജാരൻമാരായി പട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നത്. ആശ്ചര്യകരമായ കാര്യം എന്തെന്നാൽ,
തന്റെ ജാരന്മാരെ തികച്ചും വ്യക്തതയോടെ ഓർമിച്ചുവെക്കാനും അവരുടെ ശരീരത്തിൻ്റെ അടയാളങ്ങൾ വിവരിച്ചു അവകാശവാദങ്ങളെ സാധൂകരിക്കാനും താത്രിക്ക് കഴിഞ്ഞു എന്നതാണ്.
ഇപ്പോഴത്തെ സംഭവത്തിൽ ബലാത്സംഗം, പീഡനം, അപമാനിക്കൽ തുടങ്ങിയ പല കുറ്റങ്ങളും വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ് അല്ലെങ്കിൽ ദശാബ്ദങ്ങൾക്കുമുമ്പ് നടന്നതിനാൽ, ഈ
ആരോപണങ്ങൾ വിജയകരമായ പ്രോസിക്യൂഷനിലേക്ക് നയിക്കുന്നതിൻ്റെ സാധ്യത വളരെ കുറവാണ്. ചില കേസുകൾ കോടതിയിൽ എത്തിയാലും, തെളിവുകളുടെ
അഭാവവും പ്രതികൾക്കുള്ള സ്വാധീനവും ഇരകൾക്ക് അനുകൂലമായ വിധികൾ ലഭിക്കാൻ തടസ്സമാകും .
ഈ സെലിബ്രിറ്റി കുറ്റവാളികൾക്കുള്ള ശക്തമായ ശിക്ഷ എന്നത് ജനങ്ങളുടെയും മാധ്യമങ്ങളുടെയും മുന്നിൽ അവർ നേരിടേണ്ടിവരുന്ന അപമാനമാന്. അവരുടെ പദവികളിൽ
നിന്ന് അവരെ നീക്കം ചെയ്യുകയും അവരുടെ ദുഷ് ചെയ്തികൾ അവരുടെ കുടുംബങ്ങൾക്കും സുഹൃത്തുക്കൾക്കും ആരാധകർക്കും മുന്നിൽ തുറന്നു കാട്ടുകയും ചെയ്യുന്നത്
പ്രധാന അനന്തരഫലമായി വർത്തിക്കുന്നു.
സമൂഹത്തിലെ ബഹുമാനം നഷ്ടപ്പെടുന്നതും ശ്രദ്ധാപൂർവം നേടിയെടുത്ത അവരുടെ പ്രതിച്ഛായ നശിക്കുന്നതും ഒരു ശിക്ഷയാണ്.
ഒരു അതിജീവിത മാധ്യമങ്ങളിൽ പ്രകടിപ്പിച്ചതുപോലെ, “അദ്ദേഹത്തിന് (പ്രതിക്ക്) ഒരു ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രി കൂടി നൽകാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.” പൊതു നാണക്കേട്
പ്രതികാരത്തിൻ്റെ ഒരു രൂപമാണെങ്കിലും, അത് ഔപചാരിക നീതിക്ക്പ കരമല്ലെന്ന് ഇവിടെ അടിവരയിടുന്നു. മറ്റൊരു വ്യക്തിയുടെ ശരീരത്തെയും മനസ്സിനെയും കടന്നാക്രമിച്ചതിനു നിയമപരമായ എല്ലാ പ്രത്യാഘാതങ്ങളും കുറ്റാരോപിതൻ
നേരിടേണ്ടി വരും. മാത്രവുമല്ല അവർ നിയമപ്രകാരമുള്ള ഏറ്റവും കഠിനമായ ശിക്ഷകൾ അർഹിക്കുന്നു.
എന്നാൽ ശക്തമായ സംശയം മറ്റൊന്നാണ്. പ്രത്യേക അന്വേഷണ സംഘം (എസ്ഐടി) രൂപീകരിക്കാനുള്ള
സർക്കാർ തീരുമാനം നല്ല നടപടിയാണ്. പക്ഷേ, രാജാവിൻ്റെ
പേര് വെളിപ്പെടുത്താനിരിക്കെ വിചാരണ നിർത്തിവച്ച കുറിയേടത്ത് താത്രിയുടെ സമാർത്തവിചാരത്തിൽ എന്ന പോലെ, സ്വാധീനമുള്ള വ്യക്തികളുടെ പങ്കാളിത്തം
പുറത്തുവരാൻ തുടങ്ങിയാൽ സർക്കാർ അന്വേഷണ സംഘത്തെ പിരിച്ചുവിടുമോ എന്നതാണ് ആശങ്ക
ഓർക്കുക, രാജാവ് എപ്പോഴും തൻ്റെ രാജ്ഞിയെ സംരക്ഷിക്കും.